Dit is waarom je een blikje met een grote deuk beter kunt weggooien

Kleine deukjes kunnen overigens geen kwaad.

Grote deuk in een blikje

Maar waarom maakt het dan wel uit als er een grote deuk in een blikje zit? Het Voedingscentrum legt uit dat dit te maken heeft met stoffen die door beschadiging van de binnenlaag in de groente terecht kunnen komen.

Tin

Tegenwoordig worden blikjes voorzien van een kunststof coating. Deze laag zorgt ervoor dat stoffen uit het blikje niet in het product terechtkomen. Als de coating erg beschadigd is, gebeurt dit echter wel. Het is goed om te weten dat dit meevalt bij een klein deukje, maar bij erg beschadigde blikken kan er tin vrijkomen.

Niet giftig, maar..

'Hoewel tin niet erg giftig is, kan een hoge dosis wel de maag irriteren', aldus het Voedingscentrum. Om consumenten te beschermen is er in de Europese Unie (EU) een maximumgehalte aan tin in blikjes voor voedingsmiddelen vastgesteld. Hierdoor is de aanwezigheid van de stof niet per definitief kwalijk (als er dus geen grote deuken zijn).

Voedselvergiftiging

Als je twijfelt óf als er een opening is ontstaan, kun je het blikje beter weggooien. Je loopt kans op een voedselvergiftiging als er zuurstof en ziektekiemen naar binnen zijn gedrongen. De inhoud kan namelijk bedorven zijn.

Blikjes gaan lang mee, maar er wordt geadviseerd om het product ook weg te gooien als:

• het blik (uitzonderlijk) bol staat
• de inhoud er ondanks de houdbaarheidsdatum raar uitziet
• de inhoud een vreemde geur heeft
• de deuk op een naad of een rand zit

Albert Heijn

Een oplettende consument stelde deze vraag tevens op Twitter. 'Ik heb weleens gehoord dat gebutste blikjes zoals deze minder houdbaar zijn. Klopt dat? @albertheijn.'

Hoe zit het met drankblikjes?

Radar stelde deze vraag aan Wieke van der Vossen, expert voedselveiligheid en etikettering van het Voedingscentrum. 'Drankblikjes zoals een blikje cola zijn vaak wel gemaakt van andere materialen dan conservenblik. In veel gevallen zijn drankblikjes gemaakt van aluminium. Dit is lichter materiaal. Ook bij deze blikjes zit een coating aan de binnenkant om te voorkomen dat er aluminium in het product terecht kan komen.'

Ze vervolgt: 'Voor blikjes drinken geldt in principe wel hetzelfde. Bij een hele grote beschadiging is de kans aanwezig dat de coating ook beschadigd is en het aluminium in het drinken terecht kan komen. Nu is aluminium niet gelijk schadelijk. Je lichaam neemt het in heel kleine hoeveelheden op en voert het via de nieren weer af. Bij mensen waarbij de nieren niet goed functioneren, kan aluminium wel gevaarlijk zijn. Het kan bij meer langdurige hoge inname het zenuwstelsel en de botten aantasten.'

Kortom het is beter om erg beschadigde blikjes niet te consumeren. 'Mocht het wel een keer gebeurd zijn, dan zal dit waarschijnlijk niet gelijk tot problemen leiden, omdat je lichaam het ook weer afvoert via de nieren', aldus Van der Vossen

Blikjes in de koelkast

Een restje over in een conservenblik? Zet het dan niet in de koelkast. 'Het metaal van geopende blikken kan namelijk reageren met zuurstof uit de lucht', aldus de Consumentenbond. Hierdoor kan het product worden aangetast. Ook kan het zo sneller bederven. Je kunt de restjes dus beter in een afsluitbaar bakje doen.

Hoewel blikjes uit de EU dus een maximumgehalte aan tin bevatten én een speciale laag hebben, is dat bij blikjes buiten deze regio lang niet altijd het geval. Ook de bond meldt dat de beschermlaag kan worden aangetast door grote deuken.

Bron: Voedingscentrum