Fabrikanten misleiden met rooskleurige suiker-percentages op verpakking
De Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) heeft eind maart voorgesteld het advies voor de inname van toegevoegde suikers in voedsel te halveren. Sinds 2002 adviseert de WHO om per dag maximaal 50 gram toegevoegde suikers te consumeren, maar daarnaast komt nu wellicht nog een ‘ideale’ maximum-hoeveelheid van slechts 25 gram toegevoegde suikers per dag. Toch tonen fabrikanten op de verpakking van producten nog een veel rooskleuriger plaatje.
Het voorstel voor een nieuwe ‘ideale’ norm van de WHO is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. De WHO stelt dat het grote voordelen heeft om maximaal 5% van de dagelijkse energie-inname te laten bestaan uit toegevoegde suikers in plaats van het eerdere advies, namelijk maximaal 10%.
Voor vrouwen betekent 10% van de dagelijkse energie-inname ongeveer 50 gram suiker, 5% van de dagelijkse energie-inname komt neer op slechts 25 gram toegevoegde suikers. Norm door fabrikanten opgesteld
Unilever, Nestle en andere grote fabrikanten zijn volgens Europese wet verplicht om een ‘dagelijkse voedingsrichtlijn’ op de voorkant van verpakkingen te drukken. Zo zou je kunnen bepalen hoeveel suiker, vet of zout je op een dag nog ongeveer zou kunnen eten.
Op verpakkingen wordt alleen niet de suiker-richtlijn van de Wereld Gezondheidsorganisatie gebruikt, maar een norm die fabrikanten zelf hebben opgesteld. De Europese wet schrijft geen specifieke richtlijn voor suiker voor, dus heeft de Europese voedselindustrie lobby, FoodDrinkEurope er zelf een bedacht. Mooi rekentrucje
De fabrikanten hebben daarbij een mooi rekentrucje toegepast. De WHO raadt maximaal 50 gram suiker per dag aan. Maar daarnaast krijgen mensen natuurlijk ook nog suikers binnen uit fruit, zuivel en groenten. Fabrikanten hebben berekend dat 2 ons groenten, 2 ons fruit en 3 glazen melk samen goed zouden zijn voor 40 gram suiker. Door die 40 gram op te tellen bij norm van maximaal 50 gram toegevoegde suikers is de Europese Voedsellobby op 90 gram suiker gekomen.
Hoeveel procent suiker van de Dagelijkse Voedingsrichtlijn een portie voedsel beslaat wordt dus niet berekend aan de hand van een gezonde hoeveelheid toegevoegde suikers. Fabrikanten hebben alle suikers, dus ook die uit groenten, stukken vers fruit en zuivel op een hoop gegooid. Suikers uit vers fruit zijn echter niet hetzelfde als tafelsuiker.
Van een handje verse blauwe bessen daalt het risico op Diabetes type 2. Maar van dezelfde hoeveelheid aan suikers uit een suikerklontje stijgt het risico juist. De WHO maakt daarom wel onderscheid tussen suikers uit verse groenten en stukken fruit en bijvoorbeeld glucose-fructosesiroop. Lees hier wat dat concreet betekent voor jouw Snelle Jelle en Coca Colaatje!
Forum
Discussieer mee op ons forum! Meld je vandaag nog aan en deel je inzichten met andere leden.
Forumreacties
4'1 portie levert 5% van de geadviseerde dagelijkse hoeveelheid suiker.' Zo'n mededeling op een verpakking klinkt onschuldig, maar dat is het niet, stelt diëtiste Karine Hoenderdos. De hoeveelheid suiker die we dagelijks binnen zouden mogen krijgen, is namelijk vastgesteld door de Europese voedingsindustrie. Hierdoor lijken de percentages op verpakkingen een stuk onschuldiger dan dat die hoeveelheid suiker in werkelijkheid is voor je gezondheid. Maandag 28 april in Radar, om 20:30 bij de TROS op Nederland 1
Diëtistes klinken zo onschuldig, maar hebben ze wel gelijk?
Een geïnformeerd consument weet dat dit geldt voor een gezonde volwassene, en in het geval van suiker gaat om x% van 90g gram suiker, wat voor die stof de aanbevolen dagelijkse inname is? Overigens wordt eind dit jaar de term "dagelijkse voedingsrichtlijn" vervangen door de term "referentie-inname", wat wat meer het wetenschappelijke/berekende/theoretische achter deze getallen en adviezen weergeeft. Ik lees altijd de verplichte voedingswaarde, waarin de hoeveelheden per 100g/ml (bereid) product staan, die getallen laten wat minder ruimte voor dit soort omfloerste getallen en beweringen. Maar belangrijker is dat dit gaat over stoffen (vet/suiker/zout) die je idealiter in zo klein mogelijke hoeveelheden neemt, omdat het niet essentiële stoffen an-sich zijn met een minimum inname die nodig is voor een gezonde levensstijl.